Na mijn heerlijke snack en drinken, heb ik een taxi opgezocht om mij naar de TreeTops Lodge te brengen. Ik had een vriendelijke, oude taxi-chauffeur die na een stuk gereden te hebben, zich bedacht dat het handig zou zijn om eerst te tanken, dus we moesten weer een heel stuk terug om dat te doen. Geeft niet, ik heb vakantie! Dus alle keren dat hij zich verontschuldigde waren echt niet nodig. Het was ongeveer een half uur rijden en ik zou de chauffeur helpen de weg te zoeken, want het was een tijdje geleden dat hij er voor het laatst was geweest. Eenmaal in de juiste richting moesten we een afslag hebben richting het dorp waar ik moest zijn. De weg werd steeds smaller en we reden steeds verder het dorp in, verder van de zee vandaan.

Uiteindelijk gevonden werd ik vriendelijk begroet door de medewerksters van de lodge. Ze hadden me niet verwacht (had wel gereserveerd) maar er was plek zat, er waren slechts 3 anderen. Ik kreeg een kamertje beneden, de enige die bestemd was voor een persoon, kosten zo'n 10 euro per nacht incl ontbijt. Ik zou boven op de veranda wachten tot m'n bedje opgemaakt was en de kamer klaar voor gebruik zou zijn. Boven kon ik thee of koffie pakken en genieten van het uitzicht, welke zeker de moeite waard was. Uitzicht op de bomen en dus in feite het bos, maar door de bomen zag je die niet natuurlijk! Ik werd al snel begroet door een grote, zwarte kat, die gezellig bij me op schoot kwam zitten, ik voelde me meteen thuis.

Mijn kamer is klein en donker, maar wat heb je nou nodig? Ik was niet van plan om het hele weekend in de kamer te gaan zitten. Het was donker omdat de lamp werkelijk niet meer licht gaf als een vuurvlieg, dus heb maar snel het bedlampje in het stopcontact gestopt, om te kunnen zien hoe het eruit zag. Kamer rook enigszins muf, maar ach, dat maakt ook niet uit. Heb een welverdiende douche genomen, met warm water, deze was trouwens wel buiten de kamer, maar hoefde niet te delen, want de andere gasten zaten in de longhouse beneden. Het zag er daar leuk uit, vriendelijk.

Na de douche heb ik maar een wandelingetje gemaakt, richting het bos. Omdat het al vrij laat was en het hier snel donker wordt ben ik niet al te ver gelopen, ik wil niet ineens in het donker naar huis lopen. Vond het heel erg mooi, perfect voor iemand als ik. Je kan gewoon lopen en rondkijken, zonder de kans te hebben met je voeten in een bloedzuiger te hangen, want je hebt gewoon paadjes. Je kan er natuurlijk wel vanaf wijken, maar zo avontuurlijk voelde ik me niet op m'n slippertjes. Inmiddels had ik al een heel aantal muggenbulten opgelopen, een nadeel van de locatie. Voordat ik wegging vroeg de dame van de lodge wat ik wou hebben voor diner en hoe laat het klaar moest staan, dus dat was ook geregeld.

Eenmaal terug even rustig aangedaan, een boekje lezen (die ik van de mama had gekregen) en me klaargemaakt voor het eten. Precies op het moment dat ik naar boven ging werd mijn eten op tafel gezet, vis met groentjes en rijst. Het smaakte heerlijk! Die nacht erg slecht in slaap kunnen vallen, ik had al een aantal dagen een raar ritme van laat opblijven en laat uit bed, dus echt moe was ik nog niet.

Volgende ochtend ontbeten, twee sneetjes brood met jam en een kop thee (voor 10 euro verwacht je toch niet een uitgebreid ontbijtbuffet?) En ik besloot dat ik vandaag naar het strand zou gaan. Het was een behoorlijk stuk lopen door de hitte, maar was een mooi uitzicht en ik kwam nog een eekhoorn tegen ook, niet voor lang toen hij mij zag was ie weg! Het strand had ik helemaal voor mij alleen, dus een mooi plekje gezocht en maar ff gaan liggen. Al gauw vond ik het tijd om te gaan zwemmen. Ineens hoor ik ook geluiden en er is een hele kudde Mirinezen aangekomen. Helaas, het strand moet vanaf nu gedeeld worden. Het water was trouwens heerlijk warm, niet ‘ff doorheen komen' nee, gewoon heerlijk warm, zonder het gevoel te hebben in een plas plas te zwemmen. Helaas was het water niet zo dusdanig helder om te gaan snorkelen, maar het was wel echt zand onder de voeten en dat is altijd iets om blij mee te zijn. Dus ik heb die middag heerlijk liggen zonnen en zwemmen. Terug in het hotel voelde ik me een beetje oververhit en na de douche zag ik toch een beetje rood. Een tijdje later bleek ik gigantisch verbrand.. Had het kunnen weten.. Ik heb dus tot de dag van vandaag rode huid en inmiddels hangen de vellen overal, dus mijn mooie bruine huidje is verandert in een vellenfeest, eigen schuld, dikke velbult.

Zondag ben ik naar de stad gegaan, kijken of dat de moeite waard was. Dus helemaal het pad naar benden volgen naar de busstop (15min). Maar ik had geluk, onderweg kwam ik een groep Schotten en Britten tegen die me vroegen of ik mee wou rijden naar de busstop, dat leek me een goed idee! Zij woonden allemaal op Borneo, de Schotten in Brunei en de anderen in Maleisie. Ze hadden ook alle vier in Miri gewoond. Allen werkten voor een oliemaatschappij en hadden inmiddels overal gewoond waar olie in de grond zit en verder. Ze waren trouwens allemaal wat ouder, ongeveer tussen de 50 en 65 en een gezellig stelletje kletskousen. Ze gingen toevallig ook naar de stad, dus ik kon helemaal meerijden de stad in. Ook wat informatie gekregen over waar de bus zou komen en hoe verder te lopen de stad in.

Eerlijk gezegd vond ik de stad maar niets. Druk, heet en allerlei stomme winkeltjes. Ik liep op de een of andere manier alleen maar in rondjes en toen ik voor de 4^e keer dezelfde winkel tegenkwam, maar besloten weer richting de bus te gaan. Daar was ook een winkelcentrumpje, waar ik natuurlijk wel eventjes wou rondkijken. Ook dit stelde niets voor. Dus ik ben naar de Sugar Bun gegaan, om te lunchen. Daar koop je trouwens geen suiker of broodjes, maar kip en rijstdingen. Ik heb maar een visje gegeten en wat patat om de deur naar de bus te pakken.

Ik had uit het hotel een lijstje met bustijden meegenomen, er zou een bus komen over 15 minuten. Maar geen idee vanaf welke halte deze zou vertrekken. Stond natuurlijk ook niets aangegeven en er was geen klantenservice. Een meneer zag mij rondkijken en vroeg welke bus ik moest hebben.

‘Nummer 13'

‘-Die is er nog niet blijkbaar, waar moet je heen?'

‘Ja, dat snap ik, waar stopt ‘ie? TreeTops Lodge''

‘-Helemaal aan de andere kant, maar ik kan je wel brengen. Voor 20 RM breng ik je wel'

Ja ammehoela, ik wist zeker dat de bus vanaf hier zou vertrekken, dus heb ‘m vriendelijk bedankt en ben maar weer gaan zoeken. Op een gegeven moment komt er een bus aan met nummer 13 erop, dus daar maar achteraan gelopen en toen kwam ik precies op de plek uit waar de man mij verteld had dat de bus niet zou stoppen. Dankjewel, meneer.. Maar ach blijf vriendelijk. Hij vertelde me de andere gasten ook naar de lodge te hebben gebracht, de 3 anderen die er zaten..

Maandag heb ik niet zoveel gedaan, lekker in de hangmat boekje lezen en wat sudoku's doen, mijn spulletjes gepakt en nog een keer met alle katjes geknuffelt. Er zaten 7 in total, muv een rode kater allemaal heel erg knuffelig, dus wanneer ik thuis was, altijd even de katjes opgezocht. Er was een mama-kat met 2 kittens, waarvan een rood en een wit-rood en vooral die laatste had ik erg graag in mijn eigen collectie teruggezien, wat een scheet! Maar helaas pindakaas.. past niet in een envelop. Er was ook een hoogzwangere poes, had eigenlijk gehoopt dat ze nog ff snel zou bevallen dit weekend, maar ook dat helaas.