Ik ben in Manila! Na een korte, hobbelige vlucht veilig geland. In het vliegtuig zat ik naast een stel uit Los Angeles, ze waren wel Filipijns, maar woonden in de USA. Ze kwamen hier terug om wat familie en vrienden te bezoeken. We hebben wat gezellig gekletst en omdat ik vlakbij hen een hotel had boden ze me aan om met hen mee naar het hotel te gaan. Een vriend zou ze oppikken en dan zouden ze mij droppen.

Het was een heel gezoek naar mijn hotel, het was erg goed verstopt en onbekend voor iedereen. Toen ik er eindelijk was, bracht de man (sorry naam vergeten, we noemen hem vanaf nu Edgar) mij naar binnen. Daar bleken ze niets van mijn reservering te weten en hij maakte me duidelijk dat hij geen vertrouwen had in dit vage 'hol'. Ik zei dat het wel goed kwam, maar alsnog hun telefoonnummer gekregen, zodat ik anytime kon bellen als er iets was. Echt heel erg lief en dan vergeet ik zijn naam! Nadat ik mijn kamer gad gezien en ze alles in orde maakten belde Edna mij op (de vrouw) om te zeggen dat ik in hun hotel kon verblijven en dat ze de mijne echt niets vonden. Toen kreeg ik Edgar aan de telefoon en die beaamde hetzelfde, ik kon altijd bellen en ze zouden mij nog een keer bellen tegen de avond om te vragen hoe het ging, ze gaven me de tip om in mn kamer te blijven als ik het niet vertrouwde. Edgar beaamde dat hij het enigszins apart vond dat er zoveel dames zaten te niksen (stuk of 6) en dat hij er een slecht gevoel bij had. Dus een bordeelgevoel. Nou mijn eerste kamer afgewezen want alle panelen in het raam ontbraken allemaal.

Volgende kamer was iets beter in dat opzicht, maar echt vies, kaal en ik kreeg niet eens een handdoek of deken. Ik had geen airco en het zag er crappy uit. Toen maar ff gekeken naar de badkamer die ik moest delen. Nou dat was truly horror! De wc was geel van binnen en buiten en zag er ranzig uit, er was geen wc-bril (maar das normaal hier) en geen wc-papier. Er was geen wastafel met lopend water en er was een douchekop met daaronder grote tonnen water waar je je maar ff mee moet wassen ofzo, dus ik kon niet eens ff lekker douchen! Na ff in mn kamer te hebben gezeten op een razig aanvoelend kussen, heb ik maar bvesloten om erygens anders een kamer te zoeken, niet in dit hotel. Dus ik heb mn Lonely Planet erbij gepakt om wat redelijks te vinden en ben naar beneden gegaan om te zeggen dat ik uitcheck. Ze vroegen nog waarom en ik heb maar gezegd; 'Actually, I don't like it here' Ze boden me nog een andere kamer aan, maar dat zag ik ook niet zitten. Gelukkig kreeg ik mn geld terug en kwam er net een taxi aan om mensen te brengen. Arme hunnie. Het waren trouwens witte kerels met Aziatische dames aan de arm.

De taxi-chauffeur bracht me bijna naar mn bestemming p, vervolgens er zwaar omheen te rijden en aan iedereen te vragen waar het was. Ik had de kaart in mn hand, dus ik kon het hem zo vertellen en heb hem dus ook duidelijk gemaakt dat ik dit niet op prijs stelde. Hij reed me alle kanten uit om vervolgens alleen maar verder weg te rijden. Op een gegeven moment heb ik hem naar de juiste weg gestuurd om uit te stappen en toen ben ik verder gaan lopen. Wat een stomme zak was dat zeg! Denkt mij een beetje rond te laten rijden terwijl ik de kaart in handen heb en ik hem vertel dat het 2 straten naar links is! POEPHOOFD! Van zulke mensen wordt ik echt chagerijnig.. Nog steeds trouwens, ze zijn hier niet te vertrouwen, maar dat ze zo doorzichtig zijn..

Goed ik heb zelf mn weg gevonden en kwam in een goed, wel wat duurder hotel. Ik verblijf nu in het Ermita Tourist Inn en heb een kingsize bed, airco, warme douche, uitzicht op straat en het is SCHOOOON! WAUW! Dus ik ben erg tevreden. Vanuit het hotel Edgar en Edna proberen te bellen, maar omdat het een mobiel nummer was kon ik ze niet bereiken. Meisje aan de receptie stelde voor ze een sms te sturen met haar telefoon, dus dat was heel aardig en dat hebben we maar gedaan. Het bleek ook dat ik vlakbij E&E's hotel zit, dus ben er nog langsgelopen om te kijken of ze er waren, maar dat was niet zo, dus heb ik een bericht achtergelaten voor ze en ze heel erg bedankt voor hun liefheid.. Meisje van de receptie had nog een heel verhaal over alle soorten van oplichting hier in de straat en dat ik niet te veel geld moet meenemen.. Ik weet het, ik ben gewaarschuwd door iedereen die ik spreek :) Maar wel heel erg lief, want ze kunnen me het ook niet vertellen.

Ik ga zo naar de overkant, want daar is mijn hotel. Ik ga nog een keertje heerlijk warm douchen en dan boekje lezen en slapen in mn grote bed. Ik lees trouwens een boek van Cecelia Ahern, ik weet niet of die bekend is in NL, maar het zijn hele leuke boeken (tip!) Laat snel weer wat horen en zondag weer online op mn eigen heilige compie die ik heel erg mis! Groetejs uit Manila en ik doe nix raars en er overkomt me ook nix raars, dat beloof ik!

Zijn de verjaardagskaarten al op de bus?

Ik verwacht er minstens 20!