IrisBorneo.reismee.nl

SNORKELMEISJE wordt DUIKSTERIN

Zaterdag was het eindelijk zo ver! Iris zou gaan beginnen met haar duikcursus. Iets wat ik mijn hele leven al interessant heb gevonden en nooit heb gedaan. Zaterdag vroeg opgestaan en gehoopt dat er een bus zou zijn, want anders had ik een probleem. Maar gelukkig was die er en zo ben ik naar de stad gegaan. Daar gestopt bij de 7/11 om wat te eten te halen en toen richting Jesselton Point (ferry terminal). Ik was er natuurlijk veel te vroeg, dus heb er wat rondgehangen, totdat er iemand van Downbelow kwam om me mee te nemen. Onderweg raakte ik aan de praat met een Portugees meisje (Paula) die ook alleen haar beginnerscusus zou gaan doen. Het duiken zou gebeuren vanaf Pulau Gaya, dus eerst net de boot daar naartoe. Daar aangekomen kregen we een korte introductie over waar we waren en wat we een beetje konden verwachten. Voor we in de boot gingen, hadden we een dik boek gekregen met nog een aantal spulletjes, dus dat beloofde niet veel goeds.

Paula en een Britse marinier jongen (Cat) zaten in mijn duik-groep, dus een kleine groep. Dat vond ik wel fijn. Eerst moesten we het eerste hoofdstuk lezen, wat al allerlei info bevat waar ik nog nooit van gehoord had. Begint goed. Toen we die gelezen hadden mochten we vragen beantwoorden en waren we klaar met de theorie voor dag 1. Daarna mochten we een wetsuit aanpassen en was het tijd om op de boot en in het water te duiken. Nou ik wist niet dat ik dat laatste zo eng zou vinden. Zo achterwaartse koprol het water in, met een hele zware tank op je rug. Dus het duurde even tot ik de moed te pakken had, maar toen moest k toch echt.. Dus ogen dicht en laat je maar vallen..! Natuurlijk viel het best mee, maar ik vond het toch best eng om me zo te laten vallen. Eenmaal in het water hebben we eerst wat oefeningen gedaan. Je moet namelijk een aantal dingen onder water doen en durven om je cursus te halen. Wat we die dag precies hebben gedaan weet ik niet meer precies. Sommige dingetjes die je moet doen zijn heel erg makkelijk, zoals je vest opblazen of je masker halfvol laten lopen met water en dan onderwater weer leeg krijgen. Ook moesten we dat zuurstof-ding uitdoen en dan op verschillende manieren terugvinden, want soms kun je ‘m niet meer zien.

Ook zijn we een stukje wezen duiken. Alleen Paula bleef steeds boven ons hangen, terwijl wij steeds dieper gingen. Ik dacht dat ze bang was, maar toen we weer uit het water gingen vertelde ze dat ze last van haar oren had. Dus we hebben uiteindelijk niet zoveel gedaan, omdat zij niet alleen achtergelaten kon worden. Dus toen zijn we maar gestopt, alleen was de boot nog niet terug en was het inmiddels eb geworden. We konden dus niet terug via de stijger, want die hing een meter boven het water en via het strand was het heel ver lopen. Cat zei dat hij wel op de steiger kon klimmen met duikfles en al en Calvinn, de instructeur deed 't zonder duikfles. Nu lagen wij dames nog in het water. Ik ben met fles en al uit het water getakeld door Cat en Calvinn. Later was het water nog lager en moesten we met fles en al een heel stuk over het strand terug, alleen stond er nog wel een laag water, dus dat was wel heel erg zwaar.

De dag daarna examen gedaan. Had in een dag het hele boek gelezen. Examen nog maar net gehaald, maar goed, gehaald is gehaald. Ik had van tevoren al gezegd dat ik niet echt heb geleerd, maar wel het hele boek gelezen had. Blijkbaar was dit toch voldoende. Dus dit was een onderdeel waar we niet meer naar hoefden te kijken. Nu alleen nog maar praktijk.

Dus dat hebben we gedaan, nog meer oefeningen onder water en nog twee keer echt duiken. Op zich vond ik de meeste oefeningen nog niet eens zo moeilijk. Het enige waar ik zowel onder als boven water moeite mee heb is dat hele vest aan- en uitdoen. Zo groot zijn de armgaten niet en er hangen allemaal slangen aan. Dat heb ik dus ook onder water moeten doen en het duurde even, maar lukte me wel. Ook het, al drijvende, uitdoen was best lastig en dan is het probleem dat je (zodra je je vest loslaat) keihard naar de bodem zakt, omdat je gewichten draagt. Maar gelukkig is dat niet gebeurt. Alleen het moeilijkste was het vest weer aandoen, want het drijft natuurlijk niet in de juist positie. Maar alles is gelukt..

Derde dag nog een paar simpele oefeningetjes en duiken tot 18m diep. Dat is best wel diep. En vandaag geluk, want we zagen een schildpad voorbij zwemmen! Dat is toch wel heel speciaal. Je weet dat ze er zijn, maar als je ze niet ziet.. Paula was trouwens na de eerste dag al afgehaakt. Ze zei dat ze haar oren niet oke kon krijgen, maar was ook wel angstig. Toen ik haar na de cursus nog een keer sprak zei ze ook dat ze niet wist of ze wel weer wou beginnen, want ze vond het toch wel heel eng. Volgens mij is ze dus ook niet meer begonnen en ik denk ook niet dat het veel zin had. De eerste oefeningen zijn natuurlijk makkelijker dan de latere en ik geloof niet dat ze echt diep durfde te gaan. Voor mij wel jammer, want Cat was al een ervaren duiker en kon alles al, terwijl voor mij het de eerste keer was voor alles en bij mij niet alles zo soepel ging als bij hem.

Dus nu heb ik een paar dagen mijn cursus gehaald en ik denk dat ik volgende week de vervolgcursus ga doen! Dat lijkt me wel heel erg leuk, want je kan ook een beetje zelf kiezen wat je wilt gaan doen. Er zijn vele opties, dus ik weet nog niet precies wat ik ga doen, maar in elk geval diep duiken (tot 40m) en ik wil nog een aparte cursus nachtduiken doen daarna. Dat lijkt me namelijk heel erg eng en daarom een grote uitdaging. Ik hou je op de hoogte!

Reacties

Reacties

Tante K

Heel voorzichtig hoor. Hopelijk hebben je ze ook geleerd dat je na bepaalde diepten heel langzaam omhoog moet komen om caissonziekte (duikziekte) te voorkomen. Geniet ervan.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!